Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Laboro autem non sine causa; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Hoc tu nunc in illo probas.

Quonam modo?: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
Sed fortuna fortis;: Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
Optime, inquam.: Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Magna laus.: Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Duo Reges: constructio interrete.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Non igitur bene. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Velut ego nunc moveor. Nihil illinc huc pervenit.

Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum
gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a
dolore.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Scisse enim te quis coarguere possit? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].

Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?